L.a.g.u. A.i.s. K.a.c.a.n.g (ピーナッツ氷)

Salam..

Kembali kali kedua buat hari ini setelah diri dilanda tekanan.. Tekanan ke? Ntahlah.. Hehehe.. Ok.. Korang pernah tak dengar lagu Ais Kacang... Lagu masa sekolah darjah satu untuk mata pelajaran Muzik.. Segar lagi di ingatan sy... Dulu cikgu muzik sekolah darjah satu ajar kitorang nyanyi lagu ni sambil tu suruh kitorang reka gaya lagi.. Apalagi bergaya sakan la sy sambil nyanyi lagu ni... Pastu ada pertandingan nyanyi lagu ni sambil buat gaya.. kumpulan sy dapat no 1...

Lirik lagu ais kacang...

Ais kacang, ais ais kacang

Bila cuaca panas dan rasa dahaga

Singgah di gerai, ais kacang dipinta

Susu dan jagung

Kacang dan lengkong

Air gula berwarna..

Campur semua

Enak rasanya

Kegemaran kita semua

p/s : nanti nak buat business ais kacang la kat kampung... boleh mkn ari2.. lagi2 ais kacang yg ada ice cream atas dia tu... sedapnye...ayip blh tlg jg gerai... hehehe ...

sekian,

fadroy

K.e.k.a.l.a.h.a.n J.e.p.u.n

Salam..

Japan gagal mara untuk next round in World Cup 2010.. Sayu pulak rasanya.. Japan membawa harapan Asia tetapi akhirnya kecundang dek tendangan penalti... takpelah... at least they had try their best... tak tahu nak sokong mana pulak skrg...

sekian,

fadroy

M.i.s.s.i.n.g

Salam..

Rindu gila kat budak 3 orang ni...
1. Cahaya - dah sekolah tadika dah

2. Syafiq - Sekolah darjah 2.. perasan muka mcm zack zaidi..

3. Siti- Sekolah darjah 5... tak perasan mcm siti...

They used to be my 'adik angkat' tp sekarang sumenye dah sekolah...dah jrg dah jumpa dah...Bawah ni gambar2 dorang...

Gambar cahaya masa baru pandai berjalan.. syafiq tolong tatihkan..

Gambar cahaya umur setahun..

Cahaya dah umur 4 tahun...

siti, Syafiq & cahaya...

p/s : Kak fadi doakan agar semua adik2 angkat kak fadi ni rajin belajar dan jadi manusia yang berguna... jgn manja2 ...

T.h.e R.o.a.d N.o.t T.a.k.e.n (道はとらなかった)

Salam..

Getting back after almost a week busy dgn kerja office.. Jam sekarang dah pukul 6.00 petang.. So nak rest sekejap and nak share my thought of something... Pernah tak korang baca satu poem yg bertajuk "The road not Taken" by Robert Frost (1920)... This is the poem...

TWO roads diverged in a yellow wood,

And sorry I could not travel both

And be one traveler, long I stood

And looked down one as far as I could

To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,

And having perhaps the better claim,

Because it was grassy and wanted wear;

Though as for that the passing there

Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.

Oh, I kept the first for another day!

Yet knowing how way leads on to way,

I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh

Somewhere ages and ages hence:

Two roads diverged in a wood, and I

I took the one less traveled by,

And that has made all the difference.

This poem is regarding an individu that face two choices in his / her life... And he / she end up by taking the choices that people rarely took... Sy selalu menghadapi 2 pilihan dlm menjalani hidup ni... Tp yg paling significant is masa nak membuat pilihan kerjaya saya... Tersepit antara kerjaya idaman dan harapan keluarga especially mak sy... And I end up by following my mum's word... InsyaAllah ada hikmahnya ikut ckp mak kan?.. Morale of the story, kehidupan tanpa pilihan tiada cabarannya... Membuat keputusan dengan pelbagai pilihan membuatkan kita kreatif, lebih tabah dan analitical... Membuatkan minda kita berfikir keluar dar kotak dan menuntut kita membuat beberapa kajian... So, harap-harap after this, sy tidak lagi berhadapan pilihan-pilihan yg sukar dlm hidup ini..

Fad Roy..

S.u.e. P.a.r.t. 1.

Salam...

I am back after 4 days having 'vacation' at Gua Musang... Berhadapan dengan pelbagai cabaran dan dugaan di samping pengalaman yang tidak mungkin ku lupakan hingga akhir hayat.. Pengalaman tersebut akan ku tulis apabila masa mengizinkan.. Plan nak tulis dlm blog hari ni tp kerja amatlah byk sehingga tgk2 jam dah masa nak balik rupanya.... InsyaAllah akan ku update blog ku mengenai pengalaman di Gua musang esok... tp hari ni nak ceritalah psl sue, my besties yang akan kahwin next month...

aku kenal sue masa first day masuk opis... actually masa ptd unggul pun aku tak cam sgt dia ni... tp bila dah dpt tahu posting order di jpm dan kami dipoolkan di blok b8, baru aku cam dia ni... muka sue mcm fasha sandha.. serius... ramai yang asik salah org antara fasha n sue tp sue rendah sikit...

p/s : alamak sue dah panggil untuk balik... mlm ni tdo umah dia sbb nak tlg dia wat hantaran... to be continued tomorrow...

M.a.k.

Salam,

Missing my family which is far from me.. 300 km away..


Pagi2 lagi mak dah call, tanya khabar n bg nasihat on one important things... baik mak... fadi ikut ckp mak ok... fadi fhm perasaan mak... fadi cuba yang terbaik ye mak...


Sy nak sgt bahagiakan ibu sy... ibu sy ialah segala-galanya bg sy... sy nak buat apa jer yg boleh untuk bahagiakan mak... mak sy sentiasa di samping sy walaupun tidak secara fizikal... adik2 selalu ckp mak syg sy lebih... bg sy tak.. mak syg semua anak2 mak.. tp sy yg paling rapat dgn mak... share everything dgn mak... ingat lagi sekolah dulu, mak hari2 msk untuk breakfast n hari2 lah sy bwk bekal sekolah.. sy jer yg bwk sebab sy appreciate everything yg msk... adik2 jrg bwk.. ada jer alasan dorang... susah nak bwk la , itulah, inilah.... mak buat sarapan hari2 without fail seawal jam 6.30 pagi... at least lempeng... bila sy masuk uitm for diploma, mak jarang buat breakfast... adik kata mak selalu termenung bila sy baru2 msk uitm... mak teringatkan sy... yelah sy tak pernah keluar dr rumah until form 5.... smpai skang mak akan bwkkan sy bekal especially bila sy balik dr hometown ke kl..

sy nak sgt bagi apa yg mak nak.. sy akan cuba untuk dapatkan apa yg mak nak...walaupun seribu satu pengorbanan sy pd mak, ia masih tak boleh nak bls kebaikan mak pd sy.. insyaAllah selagi nyawa sy ada, sy akan buat apa jer untuk mak sy..


happy birthday yg ke 54 mak pd 12 Jun 2010 ni..


p/s: fadi tak boleh balik... fadi kene berjuang untuk negara...

M.e.e.t.i.n.g S.o.m.e.o.n.e S.p.e.c.i.al

Salam..

I am back after 2 days holiday... many things happened in that 2 days... Friday night, i got invitation for a mother's day celebration from puan norelan... tq puan norelan for a very beautiful night and dinner... puan norelan is one of my besties in puspanita... pergi ke dinner tersebut dengan my besties, sue.. so maybe this is the last dinner with sue because sue will be a someone's wife next month.. tema mlm tu anggun tp sy rasa sue jer yg anggun..sy pakai baju opis jer.. hanya selendang jer yg vouge... tu pun pinjam dr dayah..

Sesampai jer kat dinner tersebut, kami disambut dgn penuh mesra oleh puan norelan.. puan norelan ajak kitorang duduk semeja dgn kwn2 dia... kami diperkenalkan oleh kwn2 dia yg memang kami pun tak pernah jumpa sebelum ni... bila sy n sue took a seat, sy rasa something different.. bila sy amati member puan norelan yg duduk sebelah sy ni,sy rasa mcm familiar... rupanya dia adalah miss aizan sofia.. before this,sy hanya dgr n baca cerita dia dlm magazine n paper... tentang cerita ketabahan dia... masa dpa hari tu, sidang khadz ada buat event MAKNA n aizan is one of the speaker.. so, sy mengambil peluang pd mlm itu untuk berbual panjang dgn beliau... psl career, life, lifestyle, famili n even psl life partner.. she is single... she will be fly to scotland to pursue her phd... umur 27 thn dah dpt peluang smbung phd.. kagumnya kat aizan... on that night, aizan dedicated his mother's day speech to her mother.. berjurai2 air mata sy mendgr ucapan tersebut.. sy hanya membayangkan adakah sy sekuat atau setabah dia dlm menghadapi pelbagai dugaan hidup... before this aizan suffered from cancer and Alhamdulillah after 10 years, dia dah bebas dr penyakit tersebut...

Mlm itu sungguh bermakna.. selain dpt kenal dgn aizan, sy dpt hadiah yg begitu bermakna sekali.. 12 piece dessert cup... sy n dayah merasmikannya mlm keesokkannya dgn membuat 'banana split' versi kami... aizan, hope that you will happy in your life journey...

Mlm Sabtunya, sy gembira lagi... tidur sy diulit mimpi indah...